دستکش جراحی لاتکس دار یک بار مصرف برای اولین بار در سال ۱۹۶۴ توسط آنسیل تولید و مورد استفاده قرار گرفت. این دستکش‌ها از پلیمرهای مختلفی نظیر لاتکس، لاستیک نیتریل و یا نیپرین نیز، ساخته می‌شوند .
لاتکس به ایجاد کشسانی بیشتر شناخته می‌شود. این بدین معناست که با ایجاد چنین کشسانی می‌تواند باعث آسان پوشیده شدن دستکش توسط فرد شود.
اگر چه دستکش‌های جراحی که امروزه در دسترس می‌باشند، از مواد دیگری نظیر پلی سوپرین نیز ساخته می‌شوند ولی دستکش‌های جراحی لاتکس دار برای انجام عمل توسط جراحان ترجیح داده می‌شوند، چرا که امروزه این مدل توسط تکنولوژی بهبود یافته و حساسیت پوستی کم تری را ایجاد می‌کند.
پروتئین محلول در آب موجود در لاتکس طبیعی دارای آنتی ژنی است که می‌تواند سبب واکنش‌های آلرژیک گردد.
منبع : ویکی پدیا
